پریسا رستم خانی از مهارت آموزان دوره اول طراحی وب در کاریار است. او دوست دارد به برنامه نویسی برجسته تبدیل شود. پریسا در گفت و گوی کوتاهی از هدف و انگیزه خود برای شرکت در دوره های آموزشی کاریار گفته است.

پریسا جان لطفا کمی خودت را برای ما معرفی کن تا خواننده‌های مجله کاریار با تو بیشتر آشنا بشوند:

من پریسا رستم خانی و متولد سال 1366 هستم. در دانشگاه در رشته مهندسی کامپیوتر گرایش سخت افزار تحصیل کردم. من از همان ابتدای تحصیلم شروع به کار کردن کردم و چندین شغل مختلف را تجربه کرده‌ام. در حال حاضر در شرکتی کار می‌کنم که کارش تولید نرم افزارهای مختلف و طراحی سایت است که فضای بسیار خلاقانه و آزادی برای یادگیری دارد. کار کردن در این فضا باعث شد که من دوباره به فکر یادگیری طراحی سایت بیوفتم، در واقع من از 5، 6 سال پیش دوست داشتم که طراحی سایت را یاد بگیرم، ولی وقتی با یکی از دوستانم که در این حوزه کار می‌کرد، مشورت کردم به اشتباه من را از یادگیری طراحی وب منصرف کرد، اما وقتی کارم را در این شرکت شروع کردم این انگیزه برایم ایجاد شد که طراحی وب را دنبال کنم و وقتی با کاریار آشنا شدم انرژی و انگیزه بیشتری گرفتم و بعد از مشورت با مدیرم و راهنماهای کاریار تصمیمم قطعی شد و حالا هم با جدیت در حال یادگیری طراحی وب هستم.

اگر بخواهی یکی از مهمترین آروزهایت در زمینه حرفه‌ای و شغلی را به ما بگویی، آن چیست؟

دوست دارم در حوزه برنامه‌نویسی پیشرفت کنم و به یک برنامه‌نویس برجسته تبدیل بشم. به من گفته‌اند که یکی دو سال طول می‌کشد که بتوانم در این حوزه حرفه‌ای بشوم. البته من دوست دارم به جایی برسم که کارم فقط نوشتن چند خط کد و طراحی یک وبسایت نباشد و دوست دارم بروم دنبال کارهای حرفه‌ای‌تر و فقط محدود به ایران نباشم و با یاد گرفتن زبان انگلیسی بتوانم از خارج از ایران هم پروژه بگیرم.

با توجه به اینکه شما سال‌هاست که کار می‌کنی چه چالش‌هایی در مسیر شغلی‌ات قرار داشته و چه توصیه‌ای برای کسانی داری که تازه می‌خواهند وارد بازار کار شوند؟

من از دوره دبیرستان کارم را با تدریس شروع کردم و بعد هم چون در دانشگاه آزاد درس می‌خواندم، نیاز به یک منبع مالی و درآمد داشتم و چندین شغل را امتحان کردم. مدتی در یک خیریه که چندین خانم بازنشسته شده آن را اداره می‌کردند مشغول به کار شدم که خیلی کار کردن کنار آن‌ها برایم تجربه‌های ارزشمندی به همراه داشت، ولی در یکی از شغل‌هایم دچار چالش‌های زیادی شدم و با مدیری کار می‌کردم، که خیلی رفتارش تحقیرآمیز بود و اعتماد به نفس من را پایین آورده بود و من در مقابل این رفتارها سکوت می‌کردم و تجربه کافی را نداشتم که با این برخوردها مقابله کنم. اما بعد از ازدواج، همسرم کمکم کرد که کارم را تغییر بدهم و در فضای مناسب و پویایی مشغول به کار شوم. اما همین مسیر سخت کمکم کرد که ضعف های شخصیتی‌ام را پیدا کنم و توانمندتر شوم. پیشنهادم هم برای کسانی که می‌خواهند تازه مشغول به کار شوند هم این است که صبر نکنند درسشان تموم بشود و بعد سراغ کار بروند، کار را همراه با تحصیل شروع کنند و کار آموزی کنند و یا حتی یک کار با حقوق کم را شروع کنند و سعی کنند که چیزی که در دانشگاه یاد می گیرند را در کار اجرا کنند تا نتیجه بهتری بگیرند.

پریسا کمی از علاقه‌مندی‌هایت به ما بگو، در اوقات فراغتت چه کارهایی انجام می‌دهی؟

الان اوقات فراغتم را با برنامه‌نویسی پر می‌کنم و به دلیل علاقه زیادی که به برنامه‌نویسی پیدا کردم، برایم تبدیل به یک جور تفریح شده و وقتی مشغول آن هستم گذر زمان را متوجه نمی‌شم. اما کارهای هنری را هم خیلی دوست  دارم مثلا نقاشی، سیاه قلم و یا بافتنی.

لطفا از تجربه‌ات از کاریار بگو، آیا پیشنهاد یا انتقادی داری که بخواهی مطرح کنی؟

کاریار از بهترین تجربه‌های من بوده، نحوه پی‌گیری‌ها، نظارت روی کار مربی‌ها، نظم در برگزاری کلاس‌ها و برنامه‌ریزی بسیار دقیق و فوق العاده است. حمایت دانشجوها از همه نظر در این دوران پر از استرس و هیاهو واقعا بسیار ارزشمند است و من شخصا دلم می‌خواهد که موقعیتی ایجاد شود تا بتوانم جبران کنم.

2 دی 1399