زهرا عمرانی کارشناسی خود را در زمینه مدیریت اجرایی در دانشگاه علامه طباطبایی و کارشناسی‌ارشد خود را در حوزه مدیریت سازمان‌های غیرانتفاعی در دانشگاه واشنگتن گذرانده است. او فعال اجتماعی، مدنی و کارآفرین است و بیش از ۱۰ سال است که در حوزه کارآفرینی و کارآفرینی اجتماعی فعالیت می‌کند و سابقه‌ی طولانی در همکاری با موسسات نیکوکاری ایرانی و بین المللی دارد. او در این مصاحبه از چالش‌های پیش روی کاریار و از دستاوردهای دوره اول گفته که سبب شده که او همه‌ی گروه حامیان کاریار را در پیش برد خود در این مسیر مصمم‌تر کند.
مدت زمان مطالعه ۸ دقیقه
زهرا جان شما تجربه فعالیت و مدیریت در سازمان‌های مردم‌نهاد متنوعی را دارید، بر همین اساس فکر می‌کنید چه چیزی کاریار را از سازمان‌های مردم‌نهاد دیگر مجزا می‌کند؟
سئوال سختی است، چون من فکر می‌کنم، هر کدام از سازمان‌های مردم‌نهاد که با هدف پاسخ دادن به یک مساله اجتماعی شکل می‌گیرند، در نوع خودشان منحصر به فرد هستند. در واقع همین جمع شدن افراد در کنار هم با هدف ایجاد یک تغییر مثبت خیلی قشنگ و ارزنده است و حتی اگر در قالب سازمان یا موسسه هم نباشد، باز می‌تواند بسیار تاثیر‌گذار باشد. هر کدام از ما از کودکی این طور فعالیت‌ها را تجربه کرده‌ایم و فرصت‌های زیادی داشتیم که در کنار دوستان هم و سن و سالمان یک تیم تشکیل بدهیم و نقش موثری ایفا کنیم. در بزرگسالی و برای اینکه تاثیرات پایدارتر شوند، ناچاریم که از افراد بگذریم و نهادهایی ایجاد کنیم که ماندگار شوند. آنچه که تجربه کاریار را برای من متمایز می‌کند، در چند بعد است. اول همین جمع شدن افراد مختلف و متنوع کنار هم که همه انگار می‌خواهند آن پتانسیل‌ها و استعدادهای نهفته‌شان را شکوفا کنند و برای این کار تلاش می‌کنند و زمان می‌گذارند. مهمترین این افراد، مهارت‌آموزانی هستند که علی‌رغم مشغله‌های زیاد درسی و کاری و خانوادگی، وقت زیادی را در هفته برای شرکت در دوره‌های آموزشی کاریار و کلاس‌های حل‌تمرین و جلسات مشاوره و کارگروه‌های و تمرین‌ها و … اختصاص می‌دهند تا بتوانند بهترین خودشان باشند و آنقدر در مسیری که انتخاب کرده‌اند موفق شوند و نهاد کاریار تا ابد به آن ها افتخار می‌کند. در کنار مهارت‌آموزان، انگیزه و رفتار حرفه‌ای تیم خوب کاریار، از اعضا هیات‌مدیره تا تیم اجرایی و تمام داوطلبان که حالا تعدادشان به ۳۰ نفر رسیده از نظر من منحصر به فرد است. کاریار این سعادت را داشته که علاقه تیمی خوبی از مربیان حل تمرین و منتورها را در کنار خودش جلب کند؛ رفتار حرفه‌ای و متعهدانه تک‌تک این داوطلبان در حضور در جلسه‌ها و وقت و زمانی که حتی اضافه‌تر از تعهدشان می‌گذارند تا در کنار مهارت‌آموزان باشند، خیلی تحسین برانگیز است، شاید این همه انگیزه بیرون از تیم اجرایی و در دل جامعه هدف و داوطلبان کاریار را در جایگاه متمایزی قرار بدهد.
از نظر شما در دوره پایلوت، کاریار به چه دستاوردهایی رسیده است؟
خیلی خوشحالم که در جواب این سوال بگویم در ارائه پایانی گروه برنامه‌نویسی و پایتون پیشرفته، به سه نفر از مهارت‌آموزان کاریار کارآموزی پیشنهاد شد. اولین جلسه مصاحبه برای کارآموزی هم دیروز انجام شد و هم کارفرما و هم مهارت‌آموز، حس خیلی خوبی از این جلسه داشتند. در واقع بزرگترین دستارود کاریار موفقیت مهارت‌آموزانش است و در تعریف کاریار موفقیت مهارت‌آموزان یعنی اینکه به درآمد برسند و استقلال اقتصادی داشته باشند و برای خودش، اطرافیان و جامعه‌شان مفید باشند و حتی بتونند اسپانسر شوند تا مهارت‌آموزان دیگری وارد چرخه آموزش کاریار شوند. اینطوری هم مهارت‌آموزان و هم کاریار در مسیر هدفشان رشد می‌کنند. ایجاد شبکه‌ای از مهارت‌آموزان، و همین طور همکاری‌های راهبردی که با موسسات آموزشی مختلف و موسسات نیکوکاری و کارفرماها برقرار شده هم دستاورد بزرگ ما در دوره پایلوت است.
زهرا جان کاریار و خود شما با چه چالش‌هایی در دوره اول مواجه بودید؟
شاید جدی‌ترین چالش ما، طراحی دقیق مسیر آموزشی بود. ما تحقیق مفصلی انجام داده بودیم و می‌دانستیم که نیاز بازار به برنامه‌نویس خیلی زیاد است و حتی تا ۱۵- ۲۰ سال دیگر هم همچنان، نیاز بازار بیشتر از نیروهای آموزش دیده هست، برای همین خیال ما راحت بود که کار وجود دارد. اما فلسفه وجودی کاریار می‌خواهد که برابری در دسترسی به امکانات فراهم کند، و باور عمیق ما این است که اگر افراد آموزش‌های تخصصی و مهارتی مورد نیاز را ببینند، به شبکه ارتباطی بزرگی هم وصل باشند و فرصتی برای تمرین کردن داشته باشند، می‌توانند وارد بازار کار شوند. کاریار هم قرار است آموزش‌های سخت و نرم و همچنین ارتباطات را برای افرادی که در مرکز نیستند و عملا دسترسی زیادی ندارند، فراهم کند. چالش ما اینجا بود، فاصله مهارتی زیادی بین مهارت‌آموزان و نیاز بازار وجود داشت و مسیر آموزشی طولانی‌تری را باید در نظر می‌گرفتیم. هرچند این خبر خوش که پیشنهاد مهارت‌آموزی به سه نفر از بچه ها داده شد، ما را نسبت به فلسفه‌مان مصمم‌تر کرد. یعنی حالا با تمام وجود احساس کردیم که آموزش و ایجاد ارتباطات برای افراد با انگیزه و علاقمند، خیلی مسیر را سرعت می‌بخشد و آنها را به هدفشان نزدیک‌تر می‌کند.
علاوه بر کمکی که شما به مهارت‌آموزان و مجموعه کاریار کردید، فکر می‌کنید کاریار چه دستاوردی برای خود شما داشته است؟
واقعیت این است که من اصلا نمی‌توانم بگم، که کمکی به مهارت‌آموزان کردم. هر چه شده، از تلاش و پشتکار خود مهارت‌آموزان بوده و زمانی که اساتید دوره‌ها و منتورها و مربیتان حل‌تمرین گذاشتند. اما کاریار برای من تجربه دوستی و یادگیری از جمع زیادی را فراهم کرده، به من این فرصت را داده که یک رویا را محقق کنم. من این شانس را داشتم که در دوره پایلوت منتور یکی از بچه‌های گروه طراحی وب باشم، تقریبا هر جلسه نمی‌دانستم چه چیزی دارم که به او یاد بدهم و هر جلسه کیف می‌کردم از پرسش هایی که می‌پرسید و عزمی که برای یاد گرفتن و رشد کردن داشت. راستش من یک دختر کوچولو هم دارم و برای همین گذاشتن وقت زیاد برای کار، برایم خیلی سخت است. حالا که به همکاران و دوستانم در کاریار نگاه می‌کنم، می‌تونم بگویم مهمترین چیزی که یاد گرفتم این است که تیم معجزه می‌کند و قدرتش بی اندازه است. اینکه بتوانی در کنار افراد پر انگیزه و علاقمند، یک ایده را به اجرا برسانی و در این مسیر یاد بگیری، دستاورد بزرگی است که آرزو می‌کنم همه مهارت‌آموزان کاریار روزی شیرینی و لذتش را تجربه کنند.
